Τύποι μανιταριών στα πόδια (φωτογραφία)

Διαφορετικοί τύποι μύκητα στα ανθρώπινα πόδια ονομάζονται μυκήτες. Όταν το δέρμα επηρεάζεται, η ασθένεια ονομάζεται ομάδα δερματομυκητίασης (επιδερμοφύτωση, τριχοφυτότωση) επειδή το δέρμα μεταφράζεται από τα ελληνικά ως δέρμα. Εάν το νύχι επηρεάζεται, η ασθένεια ορίζεται ως ονυχομυκητίαση.

Αιτίες της νόσου

Ο μύκητας στα πόδια είναι μια κοινή ασθένεια που εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο. Πιο συχνά στις πόλεις παρά στις αγροτικές περιοχές. Η ομάδα κινδύνου για λοίμωξη με το πόδι του αθλητή περιλαμβάνει αθλητές, εργαζόμενους στο ντους και υπαλλήλους καυτών καταστημάτων. Τα παιδιά έχουν λεπτότερο δέρμα που δεν προστατεύεται από εξωτερικές επιδράσεις, επομένως είναι επίσης επιρρεπείς σε μυκητίαση. Ένας άλλος λόγος είναι η αυξημένη εφίδρωση των ποδιών ως αποτέλεσμα ασθενειών του σώματος ή συγγενών χαρακτηριστικών. Οι δερματολόγοι πιστεύουν ότι ο κίνδυνος προσβολής του ποδιού του αθλητή αυξάνεται με την ηλικία. Παράγοντες που συμβάλλουν στην ασθένεια:

1. φορώντας κλειστά, άβολα δερμάτινα παπούτσια.
2. ζεστό περιβάλλον με υψηλή υγρασία, χαρακτηριστικό όταν φοράτε παπούτσια.
3. Παραβίαση της παροχής αίματος στα άκρα.
4. συχνές επισκέψεις σε πολυσύχναστα μέρη ·
5. ένα αδύναμο ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ·
6. φορώντας παπούτσια κάποιου άλλου.

Ταχεία μόλυνση

Η δερματομυκητίαση των ποδιών μπορεί εύκολα να μεταδοθεί από ένα άρρωστο άτομο σε ένα υγιές άτομο σε δημόσιους χώρους. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω επιφανειών επαφής: δάπεδα, είδη οικιακής χρήσης, είδη προσωπικής υγιεινής, παπούτσια άλλων ατόμων. Ο μύκητας μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής, πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα, γι 'αυτό είναι τόσο εύκολο για αυτούς να μολυνθούν. Δεν περιλαμβάνονται καταστάσεις μετάδοσης μυκήτων στα κομμωτήρια μέσω εργαλείων κατά τη διάρκεια ενός πεντικιούρ, καθώς και πετσετών. Η ασθένεια επηρεάζει το δέρμα των ποδιών. Είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στους άνδρες καθώς περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε κλειστά παπούτσια. Συχνές επισκέψεις σε γυμναστήρια, λουτρά και στρατιωτικές υπηρεσίες, όπου δεν χρειάζεται πάντα να φοράτε το δικό σας μέγεθος παπουτσιού - όλα αυτά δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για πολλαπλασιασμό παθογόνων βακτηρίων. Μια μη αεριζόμενη περιοχή του δωματίου είναι ευεργετική για την αναπαραγωγή μυκήτων που προκαλούν ασθένειες. Η εξάπλωση της παθογόνου χλωρίδας είναι πολύ γρήγορη. Ο τόπος όπου κυριαρχεί ο μύκητας είναι στα δάχτυλα των δακτύλων και στα interigigital. Οι σάουνες και τα λουτρά χαρακτηρίζονται από υψηλή υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη παθογόνων μικροχλωρίδων.

Μια μόλυνση ζύμης μπορεί να είναι άμεση και έμμεση. Μπορείτε να μολυνθείτε απευθείας μέσω άμεσης επαφής με ένα άρρωστο άτομο. Η έμμεση μόλυνση χρησιμοποιεί αντικείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί από ένα άρρωστο άτομο.

Εκδηλώσεις μυκητών

Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναι η εμφάνιση νιφάδων δέρματος στην περιοχή των ποδιών. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω αυτών των στοιχείων. Η αυξημένη εφίδρωση είναι ένας ευεργετικός παράγοντας στον πολλαπλασιασμό των μικροβίων, καθώς η αλλαγμένη σύνθεση του ιδρώτα γίνεται θρεπτική ουσία για την ανάπτυξη της παθογόνου χλωρίδας.

Υπολείμματα βρωμιάς και νημάτων από κάλτσες συλλέγονται επίσης μεταξύ των δακτύλων. Εάν προστεθεί μυκητιασική λοίμωξη στους αναφερόμενους παράγοντες, τότε θα εμφανιστεί ερυθρότητα. Η πληγείσα περιοχή αρχίζει να φαγούρα αφόρητα, προκαλώντας δυσφορία στο άτομο. Το δέρμα αρχίζει να ξεφλουδίζει, προκαλώντας επώδυνες ρωγμές. Όταν περπατάτε, εμφανίζονται δυσάρεστες αισθήσεις πόνου λόγω τραυμάτων στο δέρμα των ποδιών. Το δέρμα αρχίζει να πυκνώνει και η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί στα νύχια. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η μυκητίαση θα εξαπλωθεί, επηρεάζοντας και καταστρέφοντας τα νύχια. Η πλάκα νυχιών αρχικά αλλάζει χρώμα σε λευκή σκιά. Στη συνέχεια μπορεί να ξεφλουδίσει. Οι κοιλότητες σχηματίζονται μεταξύ της πλάκας νυχιών και της βάσης των νυχιών. Εμφανίζεται μια δυσάρεστη μυρωδιά με μύκητα στα πόδια. Το χειμώνα, όταν φορούν κλειστά παπούτσια, το πόδι δεν αερίζεται, αυξάνεται η ένταση της βλάβης των ποδιών. Η θεραπεία αυτής της παθολογίας απαιτεί ακριβή διατύπωση της σωστής διάγνωσης, καθώς υπάρχουν πολλοί τύποι μυκητιακών παθογόνων.

Οι κύριοι τύποι ασθενειών

• Ο τύπος μεμβράνης (ενδογενής μορφή) είναι ο πιο συνηθισμένος. Μια μυκητιασική λοίμωξη παρατηρείται μεταξύ του πέμπτου και του τέταρτου toe. Σταδιακά το δέρμα αποκτά μια φολιδωτή δομή με στοιχεία ρωγμών. Μερικές φορές υπάρχει μια βακτηριακή λοίμωξη που σχετίζεται με τον μύκητα που βλάπτει ακόμη περισσότερο το δέρμα των ποδιών.
• Τύπος μοκασίνι. Εκδηλώνεται από πόνο στο πόδι. Στη συνέχεια, το δέρμα πυκνώνει, πυκνώνει και ραγίζει. Σοβαρές μυκητιακές βλάβες παγιδεύουν τα νύχια, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να αρχίσουν να καταρρέουν και να ξεφλουδίζουν.
• Φυσαλιδώδης τύπος (δυσιδρωτική μορφή). Εκδηλώνεται με την εμφάνιση φυσαλίδων κάτω από το δέρμα που είναι γεμάτες με υγρό. Συχνά σχετίζεται με βακτηριακή λοίμωξη.

Τύποι μανιταριών στα πόδια φωτογραφία με ονόματα

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι μανιταριών, αντιστοιχούν σε διαφορετικές ασθένειες. Υπάρχουν τέσσερις πιο συνηθισμένοι τύποι μυκήτων που βλάπτουν τα πόδια.

• Το Trichophyton rubrum (Trichophyton rubrum) πάσχει από rubrophytosis.

• Το Trichophyton interdigitale (Trichophyton interdigitale) επηρεάζει το δέρμα μεταξύ των δακτύλων και εμπλέκει ολόκληρο το πόδι στην ασθένεια. Προκαλεί επιδερμοφύτωση.
• Το Trichophyton mentagrophytes οδηγεί σε πλήρη επιδερμοφύτωση.
• Το Candida albicans είναι ένας θηλυκός μύκητας. Προκαλεί καντιντίαση των ποδιών, αλλά αυτό είναι σπάνιο.

Η επιδερμοφύτωση και η τριχοφυτότωση (ρουμπρομυκητίαση) είναι δερματικές παθήσεις που είναι συλλογικά γνωστές ως μυκόζες των ποδιών και προκαλούνται από παρασιτικούς μύκητες του γένους δερματοφύτων.

ταξινόμηση

Δερματοφυτικοί μύκητες:

• Microsporum;
• Epidermophyton;
• τ.

Καλούπια που προκαλούν μυκητιακές ασθένειες:

• Hendersonula;
• Altemaria;
• μικρό.

Παθογόνοι μύκητες ζύμης:

• Pityrosporum;
• Candida;
• Cryptococci;
• Malassezia;
• Κοκκιοειδή
• Ιστοπλασμα;
• β.

Προφυλάξεις

Δεδομένου ότι τα μανιτάρια αγαπούν έναν ζεστό, υγρό βιότοπο, είναι απαραίτητο να παραβιάζονται αυτές οι συνθήκες για να απαλλαγούμε από αυτές. Επομένως, για την πρόληψη του μύκητα, τα πόδια πρέπει να είναι καθαρά και στεγνά. Είναι σημαντικό να αλλάξετε τις κάλτσες και να στεγνώσετε τα παπούτσια σας εγκαίρως. Προσφέρονται ειδικά αντιιδρωτικά που εμποδίζουν την ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδας. Είναι καλύτερα να επιλέξετε δερμάτινα υποδήματα για να διατηρήσετε τις φυσιολογικές μεταβολικές διαδικασίες μεταξύ των ποδιών και του περιβάλλοντος. Το πόδι ιδρώνει λιγότερο και οι συνθήκες αναπαραγωγής δεν δημιουργούνται για τα μανιτάρια. Συνιστάται να φοράτε κάλτσες στο σπίτι που βγάζετε και πλένετε ενώ τα παπούτσια στο σπίτι σας δημιουργούν μικρόβια και βρωμιά.

Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε μόνο τα δικά σας αντικείμενα, καθώς δεν θα γνωρίζετε την παρουσία άλλων ασθενειών. Η ασυλία σας μπορεί να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει παθογόνα και να μολυνθεί. Πρέπει να αερίζετε τα παπούτσια σας πιο συχνά. Όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους, συνιστάται να φέρετε μαζί σας προσωπικά είδη υγιεινής. Μην πηγαίνετε ποτέ χωρίς παπούτσια στο πάτωμα σε πισίνες και ντους. Η χρήση προφυλακτικών αντιμυκητιασικών κρεμών και αλοιφών θα βοηθήσει επίσης. Πισίνες, αποδυτήρια, σάουνες και άλλα δωμάτια με υψηλή υγρασία είναι, εξάλλου, χώροι αναπαραγωγής μανιταριών. Στο σπίτι στο μπάνιο είναι καλύτερα να απορρίπτετε πορώδη χαλιά.

Ομάδα κινδύνου

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο επιρρεπείς σε αυτήν την ασθένεια από άλλους. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα στο σώμα όπως:

• Ευσαρκία;
• Παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος στα πόδια.
• Επίπεδα πόδια και παραμορφώσεις των ποδιών
• διαταραγμένο ανοσοποιητικό σύστημα
• Άτομα υπό πίεση;
• μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.

Διάγνωση μυκητιασικής νόσου των ποδιών

Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει λεπτομερή εξέταση του ποδιού και θα ζητήσει παράπονα. Δείγματα δέρματος λαμβάνονται από τον ασθενή για εξέταση μυκήτων. Λαμβάνεται θραύσμα δέρματος με ένα μικρό, ειδικά κατασκευασμένο μηδέν στο πόδι. Για ανάλυση, το καρφί κόβεται από την περιοχή που έχει μολυνθεί με τον μύκητα. Η παρουσία μυκητίασης καθορίζεται από ειδικές εξετάσεις. Για να προσδιοριστεί ο τύπος του μανιταριού, καλλιεργείται, δηλαδή καλλιεργείται. Σε σπάνιες περιπτώσεις, στον ασθενή μπορεί να συνταγογραφηθεί βιοψία εάν προχωρήσει η ασθένεια. Σε αυτήν την περίπτωση, το παρασκευασμένο υλικό εξετάζεται με μικροσκόπιο.

Μέθοδοι θεραπείας

Για να λάβετε αποτελέσματα από τη θεραπεία, είναι απαραίτητο να αποσαφηνίσετε τον τύπο του μύκητα και την παρουσία λοιμώξεων, εάν υπάρχουν. Λαμβάνεται επίσης υπόψη ο βαθμός ζημίας.

Η βάση της θεραπείας τύπου μεμβράνης μοιάζει με την εφαρμογή αντιμυκητιασικών φαρμάκων στην πληγείσα περιοχή. Είναι βολικό να το κάνετε και στο σπίτι. Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν την ανάπτυξη ή την επιβράδυνση της εξάπλωσης των βακτηρίων. Πολλά από αυτά τα φάρμακα διατίθενται στον πάγκο. Η δράση των ουσιών λαμβάνει χώρα τοπικά στον τόπο εφαρμογής στο προσβεβλημένο δέρμα. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τη δυναμική της θεραπείας. Εάν δεν υπάρχει βελτίωση, το φάρμακο μπορεί να μην σας βοηθήσει.

Εάν ο παράγοντας που χρησιμοποιείται δεν έχει καμία επίδραση, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε ξανά έναν δερματολόγο σχετικά με το διορισμό άλλης θεραπείας. Ίσως χρειαστεί να συνταγογραφήσετε ένα ισχυρότερο φάρμακο. Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις της νόσου, συνταγογραφούνται δισκία. Πολλά φάρμακα έχουν παρενέργειες, οπότε είναι απαραίτητο να παρακολουθείται ο αριθμός αίματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας με χάπια. Ο μύκητας είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί πλήρως καθώς μπορεί να επιστρέψει. Η θεραπεία δεν πρέπει να διακόπτεται, διαφορετικά οι μύκητες μπορεί να παρουσιάσουν αντίσταση στα συστατικά του φαρμάκου που τα επηρεάζουν. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε την καθαριότητα και την ξηρότητα του ποδιού. Με μια μορφή μόλυνσης που μοιάζει με μοκασίνη, η ονυχομυκητίαση, δηλαδή η βλάβη στα νύχια, είναι πολύ συχνή. Λόγω του γεγονότος ότι το δέρμα στο πόδι είναι πυκνωμένο και είναι πιο δύσκολο για τα φάρμακα να εισέλθουν, αυτή η ασθένεια είναι πιο δύσκολο να θεραπευτεί. Σε αυτήν την περίπτωση, τα τυπικά φάρμακα "δεν λειτουργούν" και συνταγογραφείται πρόσθετη θεραπεία με τη μορφή χαπιών. Ονυχομυκητίαση - βλάβη στα νύχια που προκαλείται από μύκητα που ανήκει στο γένος δερματοφυτών. Η ασθένεια μπορεί επίσης να προκληθεί από μαγιά και μούχλα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ονυχομυκητίασης:

• Περιφερικά υπογλώσσιο. Ανάλογα με την περιοχή της βλάβης της πλάκας των νυχιών, διακρίνονται τρεις βαθμοί βλάβης. Εάν το νύχι εμφανίζεται σε ένα τμήμα και χωριστεί υπό όρους σε τρία μέρη (σε βάθος), τότε η βλάβη είναι έως τα δύο τρίτα, ο όγκος αντιστοιχεί στα δύο πρώτα στάδια της νόσου. Και εάν περισσότερα από τα 2/3 του νυχιού επηρεάζονται από τον μύκητα, τότε αυτός είναι ήδη ο τρίτος βαθμός. Σε αυτήν την περίπτωση, η ρίζα των νυχιών (μήτρα) εμπλέκεται στην πορεία της νόσου, και μερικές φορές το δέρμα διπλώνεται στις πλευρές του νυχιού, οι λεγόμενες περιτοναϊκές κορυφογραμμές.
• εγγύς υπογλώσσιο. Η ήττα του πίσω μέρους της πλάκας νυχιών, όπου βρίσκεται η τρύπα.
• επιφανειακά λευκό. Αυτός ο τύπος ονυχομυκητίασης είναι συχνός στα πόδια.
• εντελώς δυστροφικό. Η τελική τελική φάση.

Για τον φυσαλιδώδη τύπο, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει την αφαίρεση της κορυφής της ουροδόχου κύστης. Τότε όλο το υγρό που ρέει από αυτά θα εξαλειφθεί. Αυτή η περιοχή στεγνώνει, παρέχεται με αντιμυκητιακή κρέμα ή ειδική συμπίεση. Εάν εντοπιστεί η παρουσία βακτηριακής λοίμωξης, συνταγογραφείται ένα αντιβιοτικό σχήμα. Μερικές φορές η ασθένεια συνοδεύεται από πυρετό. Οι οξείες λοιμώξεις ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία από τις χρόνιες μυκητιακές και αργές διαδικασίες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Τα αντιμυκητιακά φάρμακα λαμβάνονται μέχρι την πλήρη ανάρρωση. Συμβαίνει ότι δεν πεθαίνει όλοι οι μύκητες και όταν σταματούν τα φάρμακα, υπάρχει υποτροπή της νόσου.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ο ασθενής θα γίνει χρόνια και θα αναπτύξει μια σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη. Εκτός από το πόδι, το δέρμα των ποδιών μπορεί επίσης να εμπλακεί στην ασθένεια.

Η παραδοσιακή ιατρική προσφέρει κομπρέσες και λοσιόν για τη θεραπεία του μύκητα των νυχιών με αντιφλεγμονώδες έλαιο τσαγιού και σκόρδο. Το πλύσιμο με κανονικά απορρυπαντικά δεν σκοτώνει πάντα παθογόνα βακτήρια. Για να αφαιρέσετε τον μύκητα από τα ρούχα, τα ρούχα πρέπει να πλένονται σε ζεστό νερό ή, εάν είναι δυνατόν, να βράζονται. Συνιστούμε τη χρήση λευκαντικού και σιδερώματος θερμότητας